به گزارش «نماینده»، بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه ما فعلا اقدامی در خصوص سانتریفیوژهایی که در حال کار کردن هستند انجام نمی‌دهیم، گفت: چرا که از میان سانتریفیوژهایی که کار می‌کنند تنها ۳ هزار عدد را باید جمع آوری کنیم که این کار نیز حدودا دو هفته زمان نیاز دارد. لذا ما کارهای دیگری که زمان بر هستند را آغاز کرده ایم و از امروز هم حدود دو هفته دیگر کار وجود دارد تا برسیم به جایی که سانتریفیوژهای فعال را جمع آوری کنیم.

وی همچنین درخصوص"موضوع pmd با آژانس به کجا رسید؟ "، اظهارداشت: آمانو اعلام کرده روز دوم دسامبر گزارش خود را در این خصوص ارائه می دهد. بعد از آن هم که احتمالاً هفته آینده‌اش خواهد بود، جلسه‌ای در وین برای جمع‌بندی مباحث تشکیل خواهد شد و گزارش آن جمع بندی به شورای حکام ارائه می شود.

متن گفتگو با وی بدین شرح است:

بنا بر گفته آقا دکتر صالحی جمع آوری سانتریفیوژهای سایت‌های هسته‌ای در حال انجام است، آیا این کار با نظر کمیسیون نظارت بر اجرای برجام بوده یا اینکه فقط دستور ریاست جمهوری است؟

کمالوندی: زمانی که ما این کار را شروع کردیم اصلاً هیئت نظارتی وجود نداشت، چرا که برجام به شکل قانون درآمده بود، یعنی در مجلس تصویب و در شورای نگهبان تأیید شد و رئیس جمهور نیز برای اجرا آن را  ابلاغ کرده بودند، بنابراین ما کار را بر مبنای قدم‌های برگشت پذیر آغاز کردیم. یعنی در صورتی که بخواهیم به عقب برگردیم این کار برای ما مکان‌پذیر باشد آنچنان که حتی چنانچه این موضوع در نامه الزامات ۹ گانه  دستورات مقام معظم رهبری نیز نمی بود باز هم سازمان انرژی اتمی کار رآکتور اراک را حالا حالاها آغاز نمی کرد و اینطور که برخی فکر میکنند یا میگویند نیست که ما سراغ کلندریای رآکتور اراک رفته بودیم و بعد از نامه مقام معظم رهبری ما کار را متوقف کردیم، ما البته نامه و الزامات ایشان را دقیقا در حکم فرمان می‌دانیم و آن را روی چشم گذاشته و دقیقا اجرا می‌کنیم.

کارهایی که الان انجام می دهیم اقدامات برگشت پذیر است یعنی اینکه ما حدود ۱۰ هزار ماشین سانتریفیوژ داریم که تا بحال نه گازی به آنها تزریق شده بود و نه کاری انجام میدادند و فقط نصب شده بودند، لذا ما آرام آرام شروع به جمع کردن این سانتریفیوژها کردیم. ده هزار سانتریفیوژی که هر کدام کارهای زیادی دارد تا جمع شود، اینها باید دانه دانه پیچ و مهره‌هایش باز شود، تمیز شده، روی کاغذ بسته و روی پالت گذاشته شود، البته نه اینکه تا انتها برویم و بعد به آژانس بگوئیم حالا بیا این ها را مهروموم بزن و انبار کن. کل این کارها را می‌توان مقدمات نامید.

ضمنا اینکه ما فعلا اقدامی در خصوص سانتریفیوژهایی که در حال کار کردن هستند انجام نمی‌دهیم، چرا که از میان سانتریفیوژهایی که کار می‌کنند تنها ۳ هزار عدد را باید جمع آوری کنیم که این کار نیز حدودا دو هفته زمان نیاز دارد. لذا ما کارهای دیگری که زمان بر هستند را آغاز کرده ایم و از امروز هم حدود دو هفته دیگر کار وجود دارد تا برسیم به جایی که سانتریفیوژهای فعال را جمع آوری کنیم.

برداشت این است که جمع آوری سانتریفیوژها از دیدگاه رهبر انقلاب منوط به این شده که کمیسیون نظارت تشکیل شود. ارزیابی شما از این مساله چیست؟

کمالوندی: اصلاً اینجور نیست و هیچ چیزی منوط نشده و هر کسی اینگونه تفسیر می‌کند اشتباه تفسیر کرده است چرا که نامه حضرت آقا هم مشخص است و به نظر بنده این نامه بسیار کارشناسانه تنظیم شده است. یعنی این نامه فقط یک دستور کلی نبوده بلکه خیلی دقیق و بر اساس اطلاعات کارشناسانه است و اگر لازم بود در آن همانطوری که از اراک و یا مبادله مواد اسم آورده‌اند، از سانتریفیوژ هم اسم می‌آوردند ولی چنین نشده چون اهمیت این موضوع را بخوبی می‌دانند و هم از برگشت‌پذیری‌ آن خبر دارند؛ در حالی که برگشت‌پذیری آن دو مساله دیگر سخت‌تر است، یعنی اگر مواد را از کشور خارج کردیم دیگر برگشت‌پذیر نیست و برای تولید آن مواد باید چند سال صبر کنیم یا اینکه مثلاً زمانی که کلندریای راکتور را خارج کردیم، حداقل دو سال طول می‌کشد تا آن را درست کنیم، اما ایشان می‌دانند که سانتریفیوژی که جمع شده و غیرفعال شده ظرف مدت کوتاهی قابل بازگشت است. اما سوال این است که چرا یک عده از رهبری جلوتر می‌افتند و می‌گویندکه نه نظر مقام معظم رهبری این بوده و آن نبوده اینکه اصلاً هیچ اقدامی نکنید و اصلا نفس هم نکشید و ... این چه تفسیری هست؟

موضوع pmd با آژانس به کجا رسید؟

کمالوندی: آمانو اعلام کرده روز دوم دسامبر گزارش خود را در این خصوص ارائه می دهد. بعد از آن هم که احتمالاً هفته آینده‌اش خواهد بود، جلسه‌ای در وین برای جمع‌بندی مباحث تشکیل خواهد شد و گزارش آن جمع بندی به شورای حکام ارائه می شود.

چون در برجام آمده که رویکرد پرداختن به موضوعات هسته ای گذشته با رویکرد بسته شدن پرونده در شورای حکام خواهد بود، بنظر میرسد همه اعضاء امضاء کننده برجام برای این امر تلاش خواهند کرد، پیش‌بینی میکنیم که ۵+۱ پیش نویس قطعنامه‌ای برای بسته شدن پرونده ایران را در شورای حکام ارائه خواهد کرد.

البته درست است که این یک مساله فنی است اما بالاخره کشورهایی هستند که شورای حکام را اداره می‌کنند؛ دقیقا شبیه شورای امنیت هستند؛ لذا مانند اتفاقی که آنجا افتاد و با قطعنامه‌ای قطعنامه‌های قبلی لغو شد، اینجا هم تقریبا چنین اتفاقی خواهد افتاد.

در خصوص بازطراحی اراک شبهه‌هایی در مورد همکاری و سرعت انجام این کار مطرح می‌شود، آیا تضمین‌های لازم برای جلوگیری از دبه آوردن طرف مقابل گرفته شده؟

کمالوندی: براساس بیانیه‌ای که با عنوان بیانیه اراده‌ها بین ما، آمریکا و چین صادر شد و البته امضاء‌ نشد، مقرر گردید که این سه کشور با هم این کار را انجام خواهند داد و کار بازطراحی هم براساس زمانبندی که در ضمیمه یک آمده انجام شود.

بعد از آن یادداشت تفاهمی بین گروه کاری کشورهای ۱+۵ بدون ایران صادر شد (البته با مشورت ایران این یادداشت تهیه شده است) و مسئولیتها را بین خودشان تقسیم می‌کنند اینکه هر کدام یک مسئولیتی دارند آن هم اتفاق خوبی است، غیر از آن سندی که آنها از یک طرف با ما امضاء می‌کنند، آنجا هم آنها مسئولیت‌هایی را می‌پذیرند که مثلاً در تامین و طراحی کمک کنند و شرکت‌هایشان را تشویق کنند به اینکه با ما همراهی و همکاری کنند.

حالا اینکه چقدر تضمین لازم است تا این بازطراحی به نحو احسن انجام شود، هیئت نظارت باید نظارت داشته باشد و اعلام کند که تا کجای کار ما باید جلو برویم که در واقع تضمین‌های طرف مقابل کافی باشد.
البته من بارها هم گفتم مهندسین ما این کارها را بدون کمک خارجی هم می‌توانند انجام دهند، آن ضمانتی هم که ما از اینها می‌گیریم برای این است که ما بتوانیم واقعاً به کار سرعت بدهیم. یعنی به جای اینکه ما خودمان تجهیزات را بسازیم که زمان بر است، مستقیما از اروپا وارد بکنیم.

با توجه اینکه بحث فنی توافق هسته ای برعهده سازمان انرژی اتمی است این موضوع که سند رسمی بازطراحی رآکتور توسط وزرای خارجه امضاء می‌شود تداخل کاری با شما نخواهد داشت؟

کمالوندی: ما تضمین سیاسی می‌خواهیم، تضمینی که اینها اعتبار سیاسی‌شان را برای آن بگذارند والا اگر تضمینی مثلاً یک جریمه چند ده میلیون دلاری باشد خیلی ارزش ندارد و مشکل را حل نمی‌کند. آن تضمین‌های سیاسی به نظر مهم‌تر از تضمین‌های مالی مثلاً یک جریمه چند ده میلیون دلاری باشد خیلی ارزش ندارد و مشکل را حل نمی‌کند و برهمین اساس تضمین‌های سیاسی به نظر مهم‌تر از تضمین‌های مالی است.